Seydayê Dilbirîn-Ji Wêjeyê

Ji Wêjeyê

Bû şîn hawar, dil pirr xemgîn e
Hunermendên kurd heyf cangorî ne
Neyar zordar e, tim devbixwîn e
Kurdistan diljan, kurd bi girî ne
Erdewanê min digel Eyazî
Bûn Hunermendên deng û awazî
Li wan dengên xweş, helbest û saz in
Kurd lê guhdar in,dijîn bi razî
Ji zaxo hil bûn, du find û çira
Kurd dilşad kirin bi hûr û giran
Hûn bûn pakrewan bi dest xwînfira
Xweş bin gelê kurd, malbat û bira
Hunermendên kurd,Eyaz Erdewan
Silavdar bin hûn li şahê Barzan
Cezîrî û Xanî, Feqehê Teyran
Hunermendên çak, dengên Kurdistan
Bo war û netewe hûn bûn cangorî
Ji we pirr xweşbê,Yezdanê jorî
Bav û kalên me b,sed salên borî
Bûn gorî bûka, gerden bi morî
Bo xêlê ewê, bûka sing cennet
Bi sed hezaran , kurdên bi rûmet
Tev cangorî bûn, xwîn bû co û şet
Bûk ji bin destan, hê jî derneket
Ji boy xêlê wê, bûka serbizêr
Ev çend sedsalin kurd bi jin û mêr
Herdem bi ceng in,wek piling û şêr
Pirr bûn cangorî berxên mê û nêr
Ez bûm Dilbirîn ji boy vê bûkê
Ji sêwasê ta bi girê Kerkûkê
Welat tev bûye,warê pepûkê
Divê gelê kurd, warê xwe nû kê.

(Seydayê Dilbirîn: Ji bo bîranîna Erdewan û Eyaz Zaxoyî, nivîsîn 1987, weşandin: Avestakurd.net, 2/2009)