Mela Hisênê Bateyî
Navê Melayê Bateyî yê rastîn Husên’e. Lê belê di pirtûka Ansîklopediya Îslamê de hatiye nivîsandın ku navê wî Ehmed e. Her wisa nivîskar û lêkolîner doktor Belîc Şêrko, Emîn Zekî û Elaedîn Secadî jî vî navî dipejirînin û di berhemên xwe de jî nivîsandine.
Mewlûda ku Melayê Bateyî nivîsandiye, ji aliyê Zeynelabidin Zinar ve hatiye tipguhaztin uWeşanxaneya Firat ê ve, di sala 1992’yan de, li Stenbolê hatiye çapandin. Li ser pişta wê çapê Mele Ehmedê Batê nivîsandî ye. Lê li ser Mewlûda Melayê Bateyî ku di dema osmaniyan (Rumî 1323, Mîladî 1907’an) de, li bajarê Stenbolê hatiye çapkirin, Hesenul Ertoşî (Hesenê Ertoşî) nivîsandî ye. Tê zanîn ku Bate navê gundê wî û Ertoş jî navê eşîra wî ye. Ji xwe Bate gundê Ertoşiyan e. Nivîskarê Dîwana Kurmancî Evdireqîb Yûsiv jî dibêje ku navê wî "Huseyn" e. Dibêje: Carekê riya min bi herêma Hekariyê ket, min ji malbata Bateyî pirsî û bersiv "Huseyn" bû. Jixwe mela û gelê wê herêmê hemû jî dibêjin ku navê wî Huseyn e. Dibe ku navê wî "Hesen- Huseyn" be û "Ehmed" jî leqeba wî be.
Naverok[veşêre] |
[biguherîne]Jînenigari
Ji jînenigariya wî, tenê têzanîn ku ji eşîra Ertoşî ye. Li gundê Bateyê ji dayik bûye û li wir mezin bûye. Gora wî jî li wir e. Tê gotin ku li bajarê Miksê, di Medreseya Mîr Hesenê Welî de, digel mîrê Miksê xwendiye. Lewre di nav gel de, tê gotin ku Melayê Bateyî û mîrê Miksê destebirayê hev du bûne û sebra wan bêyî hev nehatiye. Melayê Bateyî sala 1755’an, di temenê 66’an de, koçdawî kiriye û li Colemêrg gundê Bate hate veşartin.
[biguherîne]Berhem
Bi qasî ku tê zanîn, ev berhemên wî hene:
Perçeyek ji meqele Klasîkên me – an şahir û edîbên me ên kevin ya Celadet Bedirxan:
Melayê Jaba der heqê Melayê Bate gotiye: Şahirê siyê jî Melayê Bate ye. Navê wî jî Mela Ehmed e. Eslê wî ji Bate ye. Bate gundek e, ji gundê di hekariyan. Di tarîxa heşt sed û bîstî da peyda bûye, û zehf şihir û ebyat gotine. Dîwaneke mexsûs heye, qewî qenc e, û mewlûdeke kurmancî gotiye. Di Kurdistanê de ew meqbûl e; û heştê salî emir kiriye û neh sedê hicrî merhûm bûye. Di nêv gundê Bate de jî medfûn e.
Li gora tiştê ko min bihîstiye Batê li Behdînan û li nêzingî Amediyê ye. Ji eserên Batê min bi tenê mewlûda wî dîtiye. Herçî dîwan û şihirên wî ne, çavên min bi wan ne ketiye. Mewlûda wî di sala 1905 an de li Misrê hate çap kirin. Heke ez ne şaş im ew mewlûd di sala 1919 an de li Stenbolê jî ketiye çapê. Bi min re nisxeke destnivîs heye. Eve çend dûrik ji mewlûda Batê:
Hemdê bêhed bo xudayê alemîn
Wî Xudayî daye me dînê mibîn
Em kirîne imeta xeyrel beşer
Tabihî wî miqtedayê namwer
Wî xudayî malikê milkê ezîm
Daye me mîras qurana kerîm
Dinê me kir kamil û nî'met temam
Ya'ni da me Ehmed û Darusselam
Ew Xwedayê bê nezîr û Zulcelal
Bê heval û bê misal û bê zewal
Bo cemihî mislimîn û salihe
Bo feqîrê Bate jî el-fatîhe.”
Wî Xudayî daye me dînê mibîn
Em kirîne imeta xeyrel beşer
Tabihî wî miqtedayê namwer
Wî xudayî malikê milkê ezîm
Daye me mîras qurana kerîm
Dinê me kir kamil û nî'met temam
Ya'ni da me Ehmed û Darusselam
Ew Xwedayê bê nezîr û Zulcelal
Bê heval û bê misal û bê zewal
Bo cemihî mislimîn û salihe
Bo feqîrê Bate jî el-fatîhe.”
[biguherîne]Beş
Biçe Klasîkên kurdî
Mewlûda Melayê Batê
Destpêk:
Hemdê bê hed bo xwedayê alemîn
Ew xwedayê daye me dînê mûbîn
Em kirine ummeta xeyr-ul beşer
Tabi’ê wî muqtedayê namuwer
Ew xwedayê malikê mulkê ‘ezîm
Daye me mîrasa Qur’ana kerîm
Dînê me kir kamil û ni’met temam
Yanî da me Ehmed û dar-us selam
Ew xwedayê bê nezîr û zulcelal
Bê mîsal û bê heval û bê zewal
Raziqê bê dest û pa û mar û mûr
‘Alîmê sirra ne gotî der sudûr
Karî sazê bende û sultanê can
Rahîm û rehman letîf û mihrîban
Asîmanê bê sitûn Wî kir bedîd
Suretê bê xal û xet wî aferîd
Hêvîdarin em ji te şahê kerîm
Îhdîna ya Reb sîrat-el musteqîm
Nê ji me sûc û xeta tîn û sitem
Lê ji te îhsan û xufran û kerem
Ya rab îmanê di xwazin em mûdam
Jêrê alaya muhemmed wes-selam
Ger divêtin hûn ji agir bin felat
Bi eşq û şewqek hun bibêjin es-selat
Bûyin:
Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat
Cûmle zeretê cîhan da ev nîda
Kirne gazî pêkve gotin merheba
Merheba ey sirrê furqan merheba
Merheba ey derdê derman merheba
Merheba ey canê baqî merheba
Merheba ey işşaqî saqî merheba
Merheba ey alî siltan merheba
Merheba ey kanê îrfan merheba
Merheba ey şemsê taban merheba
Merheba ey canî canan merheba
Merheba ey qurret-ûl aynî xelîl
Merheba ey xasê mehbûbê celîl
Merheba ey rehmeten-lil-alemîn
Merheba ente şefî-ûl mûznîbîn
Merheba ey afîtabê bê zewal
Merheba ey mahê tabê layezal
Merheba ey bûlbûlê baxê wîsal
Merheba ey eşînayê zûl-celal
Merheba ey nurî xurşîdê xweda
Merheba ey tû ji heq nabî cuda
Merheba matlubê alem her tû wî
Merheba ewladê Haşem her tû wî
Merheba ey nura heq ra mazharî
Merheba ey ewliyan ra serwerî
Merheba hatî şivanê ûmmetê
Merheba hat bo me nura dewletê
Merheba ey bedrê alem ya mûnîr
Merheba ey xelkê girtî destegîr
Merheba siltanê cûmle embîya
Merheba ey nurê çeşmê esfîya
Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat
Xelasek:
Bo cemî'ê muslimîn û salîhe
Bo feqîrê Bateyî el-fatihe
Mewlûda Melayê Batê
Destpêk:
Hemdê bê hed bo xwedayê alemîn
Ew xwedayê daye me dînê mûbîn
Em kirine ummeta xeyr-ul beşer
Tabi’ê wî muqtedayê namuwer
Ew xwedayê malikê mulkê ‘ezîm
Daye me mîrasa Qur’ana kerîm
Dînê me kir kamil û ni’met temam
Yanî da me Ehmed û dar-us selam
Ew xwedayê bê nezîr û zulcelal
Bê mîsal û bê heval û bê zewal
Raziqê bê dest û pa û mar û mûr
‘Alîmê sirra ne gotî der sudûr
Karî sazê bende û sultanê can
Rahîm û rehman letîf û mihrîban
Asîmanê bê sitûn Wî kir bedîd
Suretê bê xal û xet wî aferîd
Hêvîdarin em ji te şahê kerîm
Îhdîna ya Reb sîrat-el musteqîm
Nê ji me sûc û xeta tîn û sitem
Lê ji te îhsan û xufran û kerem
Ya rab îmanê di xwazin em mûdam
Jêrê alaya muhemmed wes-selam
Ger divêtin hûn ji agir bin felat
Bi eşq û şewqek hun bibêjin es-selat
Bûyin:
Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat
Cûmle zeretê cîhan da ev nîda
Kirne gazî pêkve gotin merheba
Merheba ey sirrê furqan merheba
Merheba ey derdê derman merheba
Merheba ey canê baqî merheba
Merheba ey işşaqî saqî merheba
Merheba ey alî siltan merheba
Merheba ey kanê îrfan merheba
Merheba ey şemsê taban merheba
Merheba ey canî canan merheba
Merheba ey qurret-ûl aynî xelîl
Merheba ey xasê mehbûbê celîl
Merheba ey rehmeten-lil-alemîn
Merheba ente şefî-ûl mûznîbîn
Merheba ey afîtabê bê zewal
Merheba ey mahê tabê layezal
Merheba ey bûlbûlê baxê wîsal
Merheba ey eşînayê zûl-celal
Merheba ey nurî xurşîdê xweda
Merheba ey tû ji heq nabî cuda
Merheba matlubê alem her tû wî
Merheba ewladê Haşem her tû wî
Merheba ey nura heq ra mazharî
Merheba ey ewliyan ra serwerî
Merheba hatî şivanê ûmmetê
Merheba hat bo me nura dewletê
Merheba ey bedrê alem ya mûnîr
Merheba ey xelkê girtî destegîr
Merheba siltanê cûmle embîya
Merheba ey nurê çeşmê esfîya
Ger divêtin hun ji agir bibin felat
Bi esq û sewq hun bibêjin es-selat
Xelasek:
Bo cemî'ê muslimîn û salîhe
Bo feqîrê Bateyî el-fatihe
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder