Feqiyê Teyran-Axîna Te Nalîna Min

Axîna te nalîna min

Axîna te nalîna min
Erdû asîman pir şîn e
Gulê ez canê te karvan
Mame wek kalek hilhile

Ez digerim li vê dinê
Sebra dilê xwe nabînim
Ka delala min bidin min
Min bi tiştan nexapînin
Geh dikevim geh radibim
Ez pêşiya xwe nabînim

Dil birîn e dil axîn e
Bidin roniya çavên min
Bidin roniya çavên min

Gelo çima hun serdest in
Em bindest in li vê dinê

Ez digerim li vê dinê
Sebra dilê xwe nabînim
Ka delala min bidin min
Min bi tiştan nexapînin
Geh dikevim geh radibim
Ez pêşiya xwe nabînim

Dil birîn e dil axîn e
Bidin roniya çavên min
Bidin roniya çavên min

Ehmet Huseyni-Amûdê

Her sibe
me gulên te yên zikmakî
me rêçên evînê û dilpakî
bi xunava bêrîkirinê diparast,
dergehên bi navnîşanên şînê
di axîna te de
peşkên barana sersar û dîn,
û me xewrevîn bi ebrûyên hêviya stewr dialast
em çûn xwê... dara tûyê di tozê de ma,
em di sînga te de ji girî lal bûn
lê tu mayî, zengil
û temaşevana dilrast
.

Dikana Beko-XATİRÊ TE DAYÊ

XATİRÊ TE DAYÊ

Çawa îro “ Xatirê te dibêjim!”
Ma ez rêwi me dayê?
Ecêbek hate serê min gelo?
Çima ji te, ji van rengan,
ji vê malê vediqetim?
Dibe ku ez dîn û cunî bûme dayê?
An ji sirûşta jîyanê ye ev?

Xatirê te dayê,
Ez diçim!...-
Dibe ku germayîya singê te,
stran û henekên bavê min
min tenê nehêlin,
nerehet bikin di şevên rengîn
li maleke din.

Xatirê te dayê!
Evqas sal û zeman
ser û bin dibin,
ewqas xeyalên pirbask,
dibe ku wunda bibin,
û reş tarîyan li dewsa xwe bihêlin?
Dibe ku keskesorê ezmana
qet nebînim,
an jî hin xweşiktir û bedewtir bibe!
Birûyên qor,
çavên jîyan tijî,
bijangên te dibe ku
tenê bêne xewnên min
û mina tîrên hevalên bêbext
li ser dilê minê nazik kevin nişkêva
an ji wek hesreta welat hêdi hêdi
bihêwêrin nav canê min...

De xatirê we!.......
Dikana Beko

Oy Hewar- Ahmed Arif

Oy Hewar- Ahmed Arif

---

Oy Hewar

Tu di nava şewatan,

Dahfikên qehpe,

Aşîtên tirsê,

Laserên nêmê, dirîndeyên birçî,

Û kêrên avjehr de yî.

Bi canêk, bi serê xwe mayiyî wey wey!

Bêçek, bêstar, tezî

Bi canek, yek jî bi serê xwe

Di dema berbangê de leylim-leylim

Tu di neynika nîşangehên celadan de yî.

Oy min ji te hezkiriye…




Ji Uskudarê vir de welatê kê ye lo!

Ê canê min…

Li çiyayê Çîçekê xela û kokbirî,

Gul nabişkive û tahlêk naweşe.

Mûnzûr a bêmedet xiverên xwe

Bi zinarên kevirhestan

Li firehiya eniya min dixe.

Ava Şahmûradê xwîn diherike

Û ez helbestvanim.




Karkerê namûsê me yanê

Karkerê dil.

Bêtirs, bêbazarî, têr paqij

Ne awirek bi mirûz

Resmê te bikşînim,

Ne bayek bêkewdan

Misra birijînim.

Oy min ji te hezkiriye…




Û tu hîn gavek berê,

Sal jî derbaz bibe gavek berê,

Mîna bistiya hatiye mişarkirin, ji te dûr ketibûm,

Sedema emrê min, hosteya min, dergîstiya min,

Birîna te di kûr da çûyî,

Fitîl nagre, dizanim,

Le hesab di çiyan de ye,

Hêvî, bi çiyan.




Bifikirî, nigekî me di çaxa fezayê,

Ê din di çarixa xam û gorê rîs de bi jî

Bifikirî, dibitî(îhtimalî), fîziga atomê,

Û evîna bêeman a ku em kirine em,

Her dû dem avitiye kendalekî

Ji bo zarok û gulen sibê

Ji bo pûrt û zîwanên her yekî

Bibiryar,

Resta wan dîtiye,

Pîn lê xistiye,

Ê canê min,

Tu jî bidomîne.




Oy hewar!

Bi eşqa Mihemed û Îsa,

Bi eşqa razeka tû li ser radiza,

Deey, çiya dihêrifîne gurzê Ferhad!

Hêla min a vala alava xinçerê

Û li zûla min, di nav xwîn-xûdan ê de, asî,

Bibijêm erê, diqetîne hevsarê xwe

Biraye gula heftber dilxwaziyekiye

Oy min ji te hezkiriye…



Helbest - Ahmed Arif
Wergerandin: J. ALPÎRANÎ